Het Veerse bos en de Veerse kreken zijn ontstaan als gevolg van de inundatie van Walcheren aan het einde van de tweede wereldoorlog. De toen gevormde diepe getijdengeulen en het daarna rondom aangeplante bos hebben zich ontwikkeld tot een prachtig wandel- en (paard)rijgebied. Om dat zo te houden, zijn de geulen recent gebaggerd, de kwetsbare oevers natuurvriendelijker gemaakt en de vele wandel- en ruiterpaden opgeknapt.  

In het gebied is de door Staatsbosbeheer beheerde natuurcamping Het Veerse Gat gelegen.

In en rond de kreken leven heel wat soorten vogels, zoals kuifeend, kleine karekiet en rietzanger. In het bos is een slaapplaats van kleine zilverreigers en broeden vele soorten zangvogels, wielewaal en roofvogels.

Het bos is bekend vanwege zijn rijkdom aan paddenstoelen en het voorkomen van de keverorchis. Daarnaast zijn heksenkruid, nagelkruid en fluitenkruid gewone verschijningen. Op de hier en daar nog zoute weiden komen zoutminnende planten voor. Het grasland is leefgebied voor onder meer heelblaadjes, brunel en pinksterbloem.

Het "oude" bos - langs de kreek in smalle percelen aangelegd - bestaat uit elzen, berken, iepen, eiken en essen. De nieuwe bospercelen zijn wat gevarieerder met veel struiken en opgaand geboomte.